Dag 5 - Aangekomen in Sarajevo (Bosnië & Herzegovina)

Nog even snel voor het slapen gaan.. terwijl ik dit nu schrijf vallen mijn ogen bijna dicht, wat een lange dag vandaag.

Vanmorgen ging de wekker om 06.00 uur. Yannic was al wakker om 04.30 uur en ikzelf werd ook al een halfuur voor de wekker wakker. Vandaag rijden we van Zagreb (Kroatië) naar Sarajevo (Bosnië & Herzegovina), deze rit is 398 KM lang en volgens de navigatie zouden we hier +/- 5 uurtjes over moeten rijden. We zijn om 07.00 uur weggereden (zo zijn we hopelijk de spits voor). Na goed 20 minuten zaten we op de snelweg. We zaten net op de snelweg, al snel werd het héél erg mistig, je kon goed 50 meter vooruit kijken en koud dat het was (10,7 graden, brrrr). Het rijden ging ging prima, het was erg rustig op de weg, dus we konden mooi doorrijden. Na goed 2,5 uur rijden kwamen we bij de grens van Bosnië & Herzegovina.  Heb de controle nog niet eerder zo streng meegemaakt. Er werd wel 3 keer over vanuit de auto naar de id-kaarten gekeken, id-kaarten werden door de scan gehaald en we moesten (bij de tweede controle) de groenekaart van de auto laten zien. Toen we eenmaal binnen waren, hebben we een terrasje opgezocht om te ontbijten. Als "ontbijt" hadden we ćevapčići (Yannic) en een hamburger (Anouk) en beide een cola en dit samen voor maar € 6,00. We vervolgden onze rit richting het appartement, na goed 2 uur rijden hield de snelweg op en ging het over in een autoweg (max. 80 KM per uur). Hele weg hadden we het idee dat we alleen op de wereld waren, geen auto te zien en toen.. FILE! 1,5 uur voordat we bij ons appartement zouden aankomen, geen idee wat er aan de hand was, maar het zag er naar uit dat dit wel even ging duren. Iedereen stapte uit de auto en niemand had enig idee wat er aan de hand was. Even hadden we het idee dat de file zelf wad gecreëerd. Uit het niet kwamen er langs de weg allemaal mensen aan. Een moeder met een baby, iemand die je ramen kwam schoonmaken, iemand verkocht zonnebrillen en een ander weer parfum. Steeds denk ik dat ik de vreemdste dingen al heb meegemaakt, maar het kan dus nog gekker. Na goed 1,5 uur in de file te hebben gestaan kwam het antwoord.. er werd een nieuwe tunnel gebouwd en ze hadden voor nood een weg erdoor aangelegd, maar dit was maar 1 baan. Het ene uur de ene kant en het andere uur de andere kant. 

We hadden geen idee waar ons appartement precies lag (is maar goed ook, geen idee of we dit anders hadden geboekt). Toen we aankwamen (om 16.00 uur), moesten we bijna stijl naar beneden, eenmaal beneden leek het wel of we In een sloppenwijk waren beland. Auto maar aan de kant gezet tot er een parkeerplaats vrij kwam en maar gaan kijken waar we moesten zijn. We moesten nog even wachten op diegene die ons de sleutel kwam brengen, "moment" kregen we te horen, we dachten zelf dat diegene er wel met 5 minuten zou zijn. Maar helaas, we moesten nog een halfuur wachten. Eenmaal binnen viel het alles behalve tegen, het appartement is zelf erg mooi. De gang en het trappenhuis er naar toe zijn wat minder en de zwerver tegenover de ingang vind ik ook niet zo prettig. 1 nadeel, er is geen lift en dus moesten we met al onze tassen 6 trappen omhoog.

Toen alle tassen eenmaal boven waren, zijn we geld gaan wisselen, want we hadden gelezen dat een creditcard niet overal wordt geaccepteerd. Toen we terug kwamen, hebben we ons omgekleed en zijn we richting het centrum gelopen, het centrum is ongeveer 5 minuten lopen vanaf ons appartement. Hier hebben we een restaurantje opgezocht, waar we beide een pizza hebben besteld. Ik (Anouk) had super veel zin in ijs, maar het was er te koud voor, we zijn daarom terug gelopen naar het appartement. 

Net lekker gedoucht (helaas werd de douche halvewege koud) en nu tijd om te gaan slapen, de wekker gaat weer om 09.00 uur. 😴